civilization v oynamaya başladıktan sonra dünyada dönen bazı şeyler konusunda aydınlanma yaşadım diyebilirim. yeni malum olmadı ama kavrayabildim diyeyim. diplomasi zaferine koşarken birleşmiş milletlerin koca bir şaka olduğunu anladım mesela. gerçekte de öyle değil mi? bir ülke hepsinin iplerini elinde tutmuyor mu, ne isterse oradan geçiremez mi?
ve doğal kaynak için bir ülkeye saldırmak, ülkeyi ilhak etmek veya sömürgeye çevirmenin zamanında neden hayati olduğunu bir/birkaç kaynak topraklarımda çıkmadığında idrak ettim. tarih derslerinde okuyup geçtiğim şeylerdi, üzerinde hiç düşünme gereği duymamıştım, uzak ve saçma geliyordu. yapmak zorunda kalınca her şey netleşti.
devletlerin dostu olmaz, çıkarı olur, bunu ben dahil herkes bilir aslında, ama bilmeyen varsa da, dostluk anlaşması imzalanmasından iki tur sonra başkentinde dostunun casusunu teknoloji çalmaya kalkarken enseleyerek öğrenebilir. ya da size savaş açmadan önce hemen dibinizdeki küçük bir şehir devlete para yedirir ve size savaş açtıktan sonra size dokunmaz bile, sizin savunmanız siz o göt kadar şehir devletinden o kadar askerin nasıl çıktığını düşünürken onlarla boğuşur, ne askerlerinizin nasıl öldüğünü anlarsınız, ne paranızın nasıl çarçur olduğunu. hele bir de mutsuzluk, kültür çatışmaları, ideoloji farkları varsa vay halinize. tanıdık gelmiştir.
velhasıl kelam, sürekli vur kır patlat olmuyor, arada kafa çalıştıran şeyler de oynamak lazım, garip şeyler düşünmeye sevk eden oyunlar bunlar oluyor.
