eski çok güzel olduğundan mıdır yoksa insan beyninin kötüleri kolaylıkla silip, güzel olanları tutmaya meyilli olmasından mıdır bilinmez. misal eskiden yediğimiz şekerlerin tadı neden şimdikilerde yok? ya da bakkallarda gramla satılan açık bisküvilerin tadını neden hiçbir paket bisküviden alamıyoruz? daha güzel olduklarından mı, daha kaliteli olduklarından mı? yoksa umarsız çocuk mutluluğunda bizi biz yapan parçalardan bir kaçı olduklarından mı? yeterince hatırlamadığımızdan mı yoksa paramız o sıralar sadece kötünün iyisini almaya yetecek kadar olduğundan mı? kitap der ki 'her şeyin biteceği hakikatini aklına getirmeyebilecek kadar çocuk olmak ne büyük mutlulukmuş meğer.' belki de sırf bu yüzden eskiye özlem.
