hasan el basri'nin muhteşem tespitini paylaşmak isterim.
kuran'da kendine referans bulamayan her görüş açık bir sapmadır. yüce allah, resulüne itaati emrediyor. kuran'ı koruyacağını beyan ediyor. kuran ile dinimizi kemale erdiğrdiğini ve kitapta eksik birşey kalmadığını da belirtiyor.
namaz, resulden öncekilere farz olduğu gibi resule ve bize de farz.
dolayısıyla, allah'ı zikredin, yani atacağınız her adımda önce "bu davranışıma allah ne takdir eder" diye düşünün.
son bir örnek;
yanlış hatırlamıyorsam bedir savaşı öncesi resul, orduyu bir taktik ile dizmek istiyor. sahabe soruyor: ey allah'ın resulü, bu, allah'ın emri midir, yoksa sizin takdiriniz midir? resul, benimdir deyince sahabe yanlıştır ve doğru diziliş böyle olmalı diyor.
