Yani rabıta ve şeyh efendiyi Allah la araya aracı koymak şirk tır. Yalnız ahlağı, karakteri peygamberi andıran, mücahit ve ilim sahibi, mücadeleci bir insana muhabbet duymak ve onu Allah dostu olarak görmek, ahlak ve ilminden faydalanmak son derece faydalı bir davranış olur.
Tasavvuf kesinlikle şeriat ilmi ni iyi derecede almakla düşünülmelıdır. Eskiden öyleymiş. Ama artık bir sarhoş elinden şişeyi atar atmaz şeyh efendıden ders alıyor ne hikmettir. Kimse ona şeriat ilmini öğrenmesini de söylemiyor. Şeyh efendiye ılmen değil kendi saf niyetiyle bakıyor. Malesef herşey ortaya cıkıncada sonu acı oluyor.
Tasavvuf a girecek bir kişinin çok güçlü şeriat ilmi olmalı. Şeyh efendinin huzurunda onun ahlak ve davranışlarından, ilminden hemen onun notunu verecek seviyede olmalı.
Aksi taktirde hak yola gideyim derken şirk içinde yuzersınde farkına bile varmazsın. Onun için ilim ilim ilim.
Merak edenler " El hac semsettın Nakşibendi nuri hazretlerinin Mehtahul kulüp " kitabından faydalana bilirler.
