Birini seversiniz, bir daha donmeyecegini bilseniz bile. Sadece seversiniz, geceleri akliniza gelsin diye. Nerede hata yaptiginizi anlamaya ugrasir, aşkın masumiyetini kavramaya calisirsiniz.
Sizi hayattan nefret ettiren "o" degildir, "o" sizi hayata baglayandi, "o" bir gun evlenmeyi dusundugunuz kisiydi, "o" geceleri akliniza, verdigi ilk opucukle gelen, safligi uzerinizde nefes ferahligi yaratan kisiydi. Ama "o" gitti ve sizi hayata baglayan ne varsa kendisiyle götürdü.
Siz gene beklediniz, söz verdiğiniz gibi:
"sonsuza dek".
Hayattan nefret etmiyorum, sadece hayatim elimden alindi ve onsuz yasayamiyorum.
