Minik terkedilmiş bi araba vardı mahallede ben küçükken. Ben onun tepesine tırmanır bulutları izlemeye,şekilleri tanımlamaya başlardım. Kavga bile ederdik arkadaşlarımla hayır oradaki kurbağa köpek değil gibi gibi.
Küçüklüğümden kalan en güzel alışkanlığım bu hala bulutlara bakıp konuşur tanımlarım ama artık bulut şekillerini tartışacağım bir arkadaşım yok aksine sesli düşünüp bulutları bir şeylere benzettiğimde veya yıldızlarla konuştuğumda insanlar deli zannedebiliyor.
