Annenizi babanızı izleyin, hiç yoktan ne olmadığınızı veya ne olduğunuzu fark edip onu değiştirmek isteyebilirsiniz. Atıyorum, ben annem kadar fedakar değilim. Bunu değiştirebilirim ya da değiştirmek istemem sadece fedakar olmadığımı bilirim, ona göre tavır alırım. Mesela babam kendini hep haklı hatta genel geçer sanıyor diyelim, bu özellik bana kendimi hatırlatırsa bir konuşmada, bir iletişiminde ben babamın o halini gördüğüm için bir anda soğuk şu yemiş gibi olur ve o hareketimin önüne ket vururum.
Bir filmde babasından nefret eden bir oğlan, duvara kendinde bulduğu babasına benzer her yön için çentik atıyordu.
Film ise bir mel gibson filmi;
(bkz: kukla)
