"Büyüyünce polis olacaktı zaten." ince ironi içerir zira kahroluyorum küçük tabutu görünce.
Özetle; kaldırımda vurulan polise, polisin vurduğu gerillaya, Nijerya'da ölen 2000 kişiye de üzüldüm. Oynadığı balonun patlaması sonucu vefat eden 5 aylık Eylül Duru'ya da içim yandı, bonzai içtiği için parkta uyuyakalıp donarak ölen gence de. ilk aklıma gelen bunlar. Şu an aklıma gelmeyen tüm acı olayların için kusura bakmayın. Ölümleri yarıştırıp TOP10 listesi hazırlamak hiç aklıma gelmedi. "Ona üzüleceğine buna üzül, ona gelene kadar daha neler var lan" muhabbetini de hiç bir zaman anlamadım. Herkesin bünyesine uygun bir vahşet, kaza ve katliam mevcut. Otur istediğine ağla, sağa sola oyun davetiyesi gönderir gibi göndermenin manası yok çünkü öfke ile yetiştiriliyor son 3-4 nesil doğu devlet düşmanı batı kürt düşmanı.
Bu kadar öfke , korku ve nefreti neremize sokacağımızı bilemedim.
