uludağ sözlük mobil

83.

henüz ramazanın ikinci günü Bursa ivazpaşa mahallesini sahura uyandırmış eve dönmek

üzere pınarbaşı mezarlığından ağır adımlarla heykele doğru inmekteydim..

evim aşağıda ve her zamanki gibi dolmuşa binmem gerekiyordu.

gece tarifesi yazacak ya herifler.

ulan zaten cebimde 1 bucuk milyon para var. ben tam " ağabey yirmi beş kuruş eksik. kusura bakma."

diyecekken adam 3 lira gülüm demesin mi?

Hani o eksik parayı da dolmuşta baş başa olmamızın gönül rahatlığıyla söylemiştim.

Araba hızlandı. çare yoktu. Ağabey bir buçuk lira param var dedim.

adam aldı parayı ses etmedi. heykelden aşağı doğru sallanırken adam benim gibi yolda kalmışın birini gördü..

-nereye gideceksin.

-ağabey evim emir sultanda. neyse parası verelim de beni atıver.

-atalım mı arkadaşı? ayıp olmaz sana öyle değil mi?

dedim ki nokwey, adam senden eksik para aldı ses etmedi. sende bir şey deme.

-olur ağabey tabi ne demek..

saat epey geç olmasına rağmen adamı götürdük emir sultana bıraktık.

Tekrar heykelden dolaştık aşağı iniyoruz yine bi adam.

-nereye gidiyorsun?

-ağabey cem sultan lisesinin oraya gidiyorum.

adam yine bana döndü.

ben yine borçluluk duygusuyla

-hay hay ağabey ne demek dedim.

Onu da aldık götürdük bıraktık.

Dedim içimden tamam bu sefer gidiyoruz.

Ulan bir baktım adam direksiyonu setbaşının o tarafa doğru kırdı yukarı çıkıyor.

Karanlık bir sokağa girdi. ansızın durdu bana baktı..

Eyvah dedim.. Bu adam bana bi kötülük yapacak. müzik dinliyorum kulaklık var aklımdan bin bir türlü şey geçti.

Çıkardım kulaklığı ağabey ne oldu dedim, meğer arkadan çamurluk sürtüyormuş.

Bu da böyle bir anımdır.

thornsvaldgerald 15.01.2016 03:08

3 ...

iç burkan garibanlık anları