müthiş güzel bir cümle. çok derin, çok anlamlı. anlayabilene tabi. eee bu arada söyleyen de önemli nihayetinde. öyle ya bazen kalbinin sesini dinlemeli insan. hepimiz bir şekilde yaşamışızdır bu tereddütü. duygusal patlamalarımız, aşklarımızın başlangıcı belki bitişi, adrenalin ve heyecan zirvelerimizin başlangıcı belki de sona ermesinin gerekçesidir bu cümle.
ya dinleriz ya da umursamaz mantıkla hareket ederiz. sonuç ya hüsran ya da mutluluk.
hakikaten hangimiz "doğru senin gönlünde başkasının dilinde değil" cümlesini hatırlayarak iddaa'dan yatmadı ki. hep kupon yatınca kendi kendimize "şerefsizim içimden bu geçmişti" demedik mi?