ölenıñde şöbüñde ıssı maga tuvgan el / çimenlerin otların tüter ana vatan.
oyuñ, qırıñ, tösüñmen yürektesın tuvgan el / vadilerin, bozkırların, dağ eteklerin ile yürektesin ana vatan.
emetagan balaga barma sütten artıq as? / emzikli çocuğa var mı sütten üstün aş.
basqa eldıñ aldını tasımaga teñ bolmas / başka vatanın mazisini taşımak denk olmaz.
ey tuvgan elım, tuvgan elım, nogay el / ey ana vatanım, ana vatanım, nogay el.
ey tuvgan elım, tuvgan elım, nogay el / ey ana vatanım, ana vatanım, nogay el.
saga qaygı kelgende qorqup qaşsam tasaga / sana kaygı geldiğinde korkup kaçsam gizlenmeye
qayday betpen qararman aytaş curtum men saga? / hangi yüzle bakarım, dillerdeki yurdum ben sana
ne dermen dep aytarman sütün bergen anamga? / ne derim sütünü veren anama
ne dermen dep aytarman maga sengen atamga? / ne derim bana güvenmiş atama.
ey tuvgan elım, tuvgan elım, nogay el / ey ana vatanım, ana vatanım, nogay el.
ey tuvgan elım, tuvgan elım, nogay el / ey ana vatanım, ana vatanım, nogay el.
tuvgan elın qorlatıp, körüp yığıt onarma? / ana vatanının horluğunu gören yiğit, refaha ulaşır mı?
eriñşek yatalsa, ondan qorluk bolarma? / tembel yatsa, bundan başka horluk olur mu?
senıñ uşun tuvgan el qara yavga yetermen / senin için ana vatanım, kara düşmana yeterim.
kerek yerde yarganıp yangan otqa kırermen / gereken yerde parlayıp yanan ateşe girerim.
ey tuvgan elım, tuvgan elım, nogay el / ey ana vatanım, ana vatanım, nogay el.
ey tuvgan elım, tuvgan elım, nogay el / ey ana vatanım, ana vatanım, nogay el.
