bu aralar her şey öyle üst üste kötü gidiyor ki.. her akşam yatarken bugün de iyi bir şey olmadı diye üzülerek uyuyorum. sabaha ölsem ne güzel olur diye içimden geçiriyorum.
ama 2-3 gündür gereksiz bir mutluluk hali. hiç olmadığım kadar enerjiğim, gülecim..
mesela bugün marketten çıkarken bir adamla bir birimize yol verme konusunda anlaşamadık, aynı anda sağa sola yaptık. normalde olsa adamı elimle tutup "çekil şuradan be" diye bağırırdım. onun yerine durup gülmeye başladım. iyi günler dileyip yoluma devam ettim.
hande yener delili şarkısını dinledim ki normalde "kulaklarımdan kan gelecek kapatın şunu" diye bağırırdım.. kalp işini biliyor diye diye indim araçtan.
intihar öncesi mutluluk hali sanırım.. bilemedim..
