hayat ;
insanin yasadiklari,yasamadiklari,gordukleri,gormedikleri hersey kafa karistirmaya bir nedendir.zor gelir yasam cozulmesi zor yetiskin bulmacasi gibidir.esasinda o kadar basittir ki,gelen otobus giden kiz gelen erkek olen anne terkeden baba hepsi gelir gecer ve yaslanir insan.hayat yine oradadir.sadece vakit azalmistir.onumuze koyulan bir yemektir belki de yasamin gercek felsefesi,geliyor yeniyor ve bize yalnizca tuzunu biberini katmak kaliyor ya da kendi yemegini yapmaktir evet belki de budur en dogrusu.kendi yemegini kendi pisirmeli insan,her adiminda emegi olmali hersey kararinca ve sevdiklerini de dusunerek pisirilmeli,yakmadan,ne cok aci ne de cok tatli olmali,kararinda kalmali.sofraya geldiginde gulumsemeli insan -iste bu benim hayatim-demeli.-herseyini ben yaptim ,kimseye ihtiyac duymadan,kendi irademle yaptim-demeli.sevdikleriyle paylasmadan yanina bir yudum su eklemeli,hazmetmeli de insan.doymadan kalkmasini bilmeli kimi zaman.
