Şu an ne hissediyorum; neden böyle hissediyorum bilmiyorum. Kelimelere dökebilsem artık başkalaşıp benden uzaklaşabilirler ancak ne mümkün! Sanki seyrettikçe benimsediğim bir film hayal kırıklıklarıyla son bulmuş gibi. Sanki ağlamak üzereyim de şokunu atlamamışım gibi bir durum. Ama sadece gibi.
içinde biriktirdikçe kümülatif bir şekilde çoğalıyor işte; engelleyemiyorsun.
Çok sevdiğin bir şarkıya eşlik ederek söylemek biraz iyi geliyor sanki -ya da daha da körüklüyor emin değilim- ama tüm stabilliğiyle devam etmediğinden olsa gerek hoşuna gidiyor insanın.
(bkz: bunu neden yazdım bilmiyorum)
