Bu eser topraklarımız üzerinde uzun süre tek başına en iyi mimarı eser olarak kaldı. Tabii mimar sinan'a kadar. Ancak hala türkiye'deki en iyi mimariye sahip olmakla ilk ikide bulunur. Sinan'ın bu eseri kurtarmak için yaptıklarını bilirsiniz. Eşi benzeri olmayan-mimar sinan hariç- ayasofya'yı son gören neslin bizim neslimiz olduğunu düşünsenize. Ya gerçekten tarihi bir eserimiz zarar görseydi? Düşünün adamlar bunu 6. Yüzyılda yapıyor ve döneminin açık ara farkla en iyisi. Altın yaldız yapıyor, çizimler yapıyor, kubbeler koyuyor bize bir şahane bırakıyor coğrafyamız. Bizans desem eksilersiniz, o yüzden coğrafyamız demekle yetiniyorum. Düşünün bize böyle bir harika bırakıyorlar, koca mimar sinan onu kendine meydan okuma olarak alıyor 1000 yıl sonra ve onu geçmek için selimiye'yi yapıyor ki geçiyor. Her neyse böyle büyük bir hediyeye olan teşekkürümüz böyle olmamalı. Eğer bir zarar gelseydi, utancımız büyük olurdu. 1500 küsür yılın bozamadığını nefretimiz bozardı. Kenetlenelim arkadaşlar, nefretin götüne koyalım. Utancımız olmasın, asalak olmayalım.
