dikkatimi verdiğim işten kafamı kaldırdığımda hayatımdaki en sevecen bakışları onun gözlerinde gördüm, kalbim diyorum kalbim parmak uçlarımda attı adeta. yüzümü avuçlarının arasına aldı, küçücük kaldım iyice. sonra baktı öylece suratıma; öyle bakış mı olur, öyle kaş göz mü olur? nasıl bu kadar güzel olur? her şeyi unutan ben bunu nasıl unuturum, unutabilirim?
