Otobüste ortadaki boşlukta ayakta dikiliyorum, o sırada bi kadın küçük kızıyla birlikte kapıya doğru hareketlendi. Ben de tez canlılık, onun yerine düğmeye bastım. Ellerinde çantalar falan vardı, bi de çocuk, zahmet etmesin istedim.
Kadın: ben bi dahaki durakta inecektim.
(Yediğim boku temizleme gayreti ile kaptana ortadan el kol hareketleriyle destekli olarak bağırırım)
Skp: aa pardon... Kaptağn orta kapı iptal, inmeyecekmiş abla...
(Kaptandan ses çıkmaz, durağa doğru yanaşır)
Nasıl bi koyduysa, Beyaz ışığı gördüm geri geldim amk. Ameliyat sahnelerinde 400 amper... cuks... biiiiiiip diye elektrik verilen ölüye döndüm, geri geldim.
