aç ruhlar:
eski, tatmin edilmemiş arzuların tatmin edilmesinin peşinde koşarlar. Hayalete benzeyen yapıları geçmişe takılıp kalmalarını simgeler. Bu varlıklar bütün açlıklarına karşın bu açlığı şimdiki zamanda bir türlü tatmin edemezler. Arzularının yalnızca bir fantazi olduğunu anlamamaları çektikleri acının sürekli olmasını sağlar. Şefkat Bodisatvası bu boyutta elinde ruhsal beslenmeyi sembolize eden çeşitli nesnelerle dolu bir kase ile simgelenir. Mesaj açıktır: Yemek ve içecek bu açlığı ve susuzluğu asla geçirmeyecektir. Bu açlığı ve susuzluğu geçirecek tek şey, Budaların sunduğu yargılamayan bir farkındalıktır. Aç Ruhlar ile simgelenen varoluş boyutu hayvan boyutunu andırır ancak aradaki fark bu boyuttaki isteklerin hayvani isteklerimizden çok geçmişten beri gelmekte olan isteklerimizden kaynaklanmasıdır. Bu boyuttaki varlıklar incecik ve kupkuru boğazları ve gazdan şişmiş karınlarıyla yüzlerce yıldır bir damla yağmurun düşmediği çölde yaşayan hayaletimsi canlılardır. Sürekli açlık ve susuzluk çekerler ancak bulabilecekleri bir kırıntı yiyecek bile kurumuş boğazlarından geçerken inanılmaz bir acıya ve karınlarında dayanılmaz gaz sancılarına neden olur. Bu varlıklar bir yandan arzuladıkları şeyin gerçek olmamasının acısını yaşarken bir yandan da arzularının gerçekleşme ânında meydana gelen dayanılmaz acıyı da çekmektedirler. Örneğin geçmişinde mükemmel bir anne imajı bulunan bir çocuğun ileri yaşlarda tıpkı o mükemmel anneye benzeyen bir kadın ile birlikte olamamasının neden olduğu acı gibi. Mükemmel anne imajı öylesine gerçek dışı bir imajdır ki, bu beklentiyi karşılayacak gerçek bir insan asla varolamayacaktır. Bu imaja benzer insanla bir araya gelindiği anda o insanın zaten bu imaj olmadığı anlaşılmakta ve acı daha da artmaktadır. Yani bu durumda hem arzunun kendisi hem de arzunun tatmin edilmesi büyük bir acı vererek bir kısır döngüye yol açmaktadır. Yine bu boyuttaki acının ortadan kaldırılmasının tek yolu aydınlanmış varlıklarla simgelenen bir yargılamayan farkındalık düzeyidir. *
