ev kızının evlenmiş bir üst basamağıdır. "ne iş yaparsınız" sorusuna; "ehem şey ben ev hanımıyım" diye cevap verirler, hayatlarının merkezleri evleri, eşleri ve çocuklarıdır. altın günlerini sever, bir önceki günden "yarın ne pişirsem" diye kara kara düşünürler. onlar da okumak istemişlerdir ama ataerkil eski düzen okumalarına, doktor, öğretmen, mimar, avukar olmalarına izin vermemiştir.
(bkz: annenin ev hanimi olmasi)
