Benim adim insanlarin hizasina yazilmistir.
Hergün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu.
Keske yagmuru çagiracak kadar güzel olsaydim
ölüm ve acilar çatsaydi beni
düsüncem yapma çiçekler kadar gösterisli ve parlak
sözlerim ihanete varacak dogrulukta olsaydi.
Anmaya gücüm yetseydi de konussaydim
diri-gergin kaslari konussaydim
"Kardesler! " deseydim "Kardeslerim! "
"Bakin yaklasiyor yaklasmakta olan
"Bakin yaklasiyor yaklasmakta olan
Bakin yaklasiyor..."
yazik, sairler kadar cesur degilim
çoçuklarin üsüdükleri anlasiliyor bütün yasadiklarimdan
gövdem kuduz yarasalarla birazcik yatisiyor.
Benim gövdem yillar boyu sevmekle tarazlandi
öyle bir çalimlarla gecenin çitlerinden atlardim
bir günes sayardim kendimi denizin karsisinda
çünkü çam kokularina sürtünüp agirlasan ruhlarin
inanmazdim dosyalara sigacagina
gittikçe isildardim dükkanlar kararirken
hüznün o beyaz etrafina sakallarim batardi.
Benim adim bilinen bütün cevaplarin üstüne mühürlenmis
ellerim tütsülenmis
evlerin yeni yikanmis serin tasliklarinda
dirgenler, bakraçlar, tornavidalar
bende kül, bende kanat, bende gizem birakmadilar
ve içinden bir bas agrisi gibi çinlamaktansa
gövdem açik bir hedef kilindi belâlara.
Ve bu yüzden yakisiksiz oluyor
insanlari hummali baharlar olarak tanimlamak
ve bu yüzden gögsümde dakikalar
ince parmaklar halinde geziniyor
konvoylar geçiyor meselikler arasindan
bir yaprak kapatiyorum hayatimin nemli taraflarina
ölümden anlayani ciddi bir yaprak
unutulacak diyorum, iyice unutulsun
neden büyük irmaklardan bile heyecanliydi
karli bir gece vakti bir dostu uyandirmak.
