kişinin hayatına bakıp da kendini fazla görmesinin bir sonucudur.
intihar eden (intihar teşebbüsünde bulunan değil, ölen) insanlar, problemlerinin çözülme ihtimalinin %1'den %0'a indiğini düşünenlerdir.
içinde yaşadığınız sistemi bir denklem olarak düşünürseniz, kendi hayatına son veren insanlar rutinin içinde yer alarak bu denklemin eşitliğini bozdukları hissine kapılırlar.
ve genellikle "intihar çözüm değildir" sözüne de inanırlar.
çözüm olsun diye değil, bitsin diye öldürürler kendilerini..
