beynin salak sacma bir uygulamasi. insana dair onyargi ornegi vericem
yaz doneminde tanistigim bi kiz var ki hep kutuphanede karsilasiyorduk ve ben yuzunden, hareketlerinden ve itici ses tonundan ona uyuz oluyordum. bugun oylesine selam verdim, konustuk da konustuk, hakkinda ne kadar yanlis dusundugumu ve kendisinin bir melek oldugunu anladim, (bir de torpilli tabi elin almanyasinda hemseri ciktik). benden hicbir cikari olmamasina ve yardim dahi istememe ragmen bu zor gunlerimde bana psikologluk yapti, derdimi kendi derdi belledi ve hatta o kadar mantikli konustu ki ona tamam derken babamla konusuyorum sandim, maddi anlamda da az para harcamam icin bisuru sey soyledi. hani dusunceli insan gordum de boylesi empati yetenegi yuksek ve ince bir insan gormemistim hic. ilk defa birine abla demek istedim. ilk defa birini bu kadar anac buldum. Duygu abla seni cok sevdim ben, sanki tesekkurlerim yetmedi gibi hissediyorum. Tum kalbimle iyi ki varsin!
benzer bi durum da 11 yillik en yakin arkadasimla oldu, ben ondan nefret ediyordum, suluk gibi yapisiyor diyordum, bi baktim ki kizin mayasi benle ayni, bi bakmisim ki vazgecilmezlerimden olmus
