özgür olmadığımızı zamanin göreceliğinden bile anlariz.
Göreceli zaman kavramıni en güzel rüyalar ve hayaller anlatır. Zamani yoktur rüyalalarin. Saat kac, hangi gün, hangi ay bilinmez.
Dış dunyaya kapali, hic isik almayan bi odada uyuduğunu hayal et. Bir sabah uyandıgin an saatin yok , takvimin yok. Unut hepsini; hatta zamani unut. Bilmiyorsun saat kac, hangi gün. Belki aksam belki sabah. Uyudun ama bilmiyorsun kac saat uyudun. Ne zaman uyudun ,ne zaman uyandin. Hayatini sinirlayan tek bir dakika bile yok . Özgürlüğünü alabildin zamanin ellerinden.
işte tam bu noktada anlıyoruz ki; insanoglunu kendisine en büyük kötülüğü zaman kavramini bularak yapmış. Kendini rakamlara sıkıştırmış.
