inşallah bile diyoruz, diyorlar.
çünkü basit düşünen teistler, bir dilek cümlesinin sonunda "umarım" kelimesini çok samimiyetsiz bulup, bunu kötü niyete yorabiliyorlar.
ya da bir bebeği sevdikten sonra "maşallah" demezsen, annenin gözlerini oyacağının da farkındalar.
sorun kelimelerde değil, bizde.
sizler yaftalamayı, kategorize etmeyi bırakmadığınız sürece, tüm bu kelimeler kullanılacaktır.
artı, kelimeler hepimizin. sahip çıkalım.
