onsuz yapamayacağını düşündüğün insanla günün birinde kanlı bıçaklı olduğunu,gram saygı kalmadığını gördüğünde,birçok şeyi anlıyosun..ayrıca yalnızlığa bağımlı oluyo insan belli bi süre sonra,ilişki içinde olduğunda herşeyi ona göre ayarlıyosun belli süre sonra,birbirinizi değiştirip dönüştürüyosunuz ve tek bi insan haline geliyosunuz,bu duygusal açıdan ne kadar doyurucu olsa da diğer yandan çok rahatsız edici..kendi benliğini yitirmemek istiyosun,yalnızken de eğlenebildiğin zamanları özlüyosun,kaybetme endişesi de biyandan başlıyo,karşılıklı aptal aptal kıskançlıklar başlıyo ve sosyal çevren sıfıra iniyo,yığınla dezavantaj var..anlık ilişkiler etik açıdan ne kadar zararlı görülse de arada hep bi duvar olmalı bence,kasmadan yaşamalı önüne gelenle gelecek düşünmemeli..o duvarı da hayatın boyunca 1 maximum 2 kişi için yıkarsın zaten,kalanı fasa fiso..herkesin ciddi ilişkiye ihtiyacı vardır içten içe,ama bazılarımız çok daha temkinli bu konuda,götürdüğü şeyler az buz şeyler değil
