Roma imparatoru Nero döneminde zorla alınan idrar vergisi, (bkz: Vectigal Urinae) halefi Vespasian tarafından tüm halk tuvaletlerinde tekrar uygunlanmış. rivayete göre Vespasian'ın oğlu Titus, vergiyi sanki dinlenme tesisi tuvaletine verdiği 10 tl'nin üstünü almışcasına "bıbıcım pis para bu" tiksintiyle şikayet ettiğinde, babası bir altın sikkeyi oğlunun burnuna dayamış ve "pecunia non olet!(Para kokmaz), Atque e lotio est" (bu çişten yapıldı)" demiş.
yani nereden geldiğine bakma oğlum, para paradır demek istemiş ve bu söz günümüze her türlü üstü örtülü, gizli kapaklı, kaynağı belirsiz, sıfırlamalı vb. gelirler için kullanılan bir deyiş olarak gelmiş.
