an itibariyle agnostisizm'e terfi ederek veda ettiğim inanış biçimidir.
aslında her deist kendi içinde biraz gizli agnostik'tir.
tanrıya inanır ancak tanrı hakkında hiçbir fikri yoktur, kimisi teistlerinki gibi bir tanrı düşünür , kimisi doğanın kendisi zaten tanrıdır der, kimisi tanrı bizim algılayamayacağımız birşeydir der.
tanrıyı bilememesi de doğaldır aslında çünkü teistlerdeki gibi bir kutsal kitabı filan yoktur, tanrı onlar için tabiri caizse bir "kapalı kutudur". sadece inançtan ibarettir. somut kaynağı yoktur.
mesela bazı deistler öldükten sonra yok olacağına inanırken , bazıları ise tanrının insanları sadece iyilik-kötülük kavramıyla değerlendirip mükafatlandıracağına inanır.
dünyadaki adaletsizlikleri ve kötülükleri görüp elinden bir şey gelmediği için bir adalet sağlayıcısına ihtiyaç duyar. tanrı bir gereksinimdir. ahirette iyiliğin kötülüğün karşılığını veren bir tanrı olması çok rahatlatıcı bir düşüncedir. haliyle bazıları da bu düşünceye sığınır ve olayın mantıksal kısmını umursamaz bile.
o açıdan çoğunlukla iyi insanların inanış biçimidir deizm. ve agnostisizm ile kardeş inanış biçimidir bence.
