Hiç unutmam bir ara yağmur bayaa yagmisti bende eve doğru gidiyordum onun bir önceki günü bir arkasimda kaldim yanımda dünden kalan kıyafetlerim de vardı. Beyaz bir elentra bi su sicratti donuma kadar islandim. Muptezel bide yaptıktan sonra yavasladi bi ara inip Özür dileyecek sandım. Ben kovalamaya kalktım o sinirle bastı gitti. Ve ben o gün baya baya kaldırıma üzerimi değiştirdim ne utanmistim o gün. Şimdi o Muptezel beni duyuyorsa senin ben aminakoyim birader.
