yine sabaha karşı yine çaresiz bir ben.
yeni bir güne başlamanın ızdırabı var içimde, sabah yaklaştıkça artıyor endişem.
yatağımdan çıkmazsam eğer bulamaz beni, tekrar çekemez içine. ben yatağımda da alıyorum o nefesi, kalkıp bu çirkin düzene uymak zorunda değilim.
böyle isyanlarım çok oluyor benim, her gün
kavga ediyorum onunla.
neden beni mecbur bıraktın? neden böyle yarattın? sizin yerinize de soruyorum hesabını.
onu görmedikleri için deli diyorlar bana
kafayı sıyırmışım, kapadılar bu daracık odaya. kendimle kavga ediyormuş gibi gösterip kandırıyor herkesi, bu da onun küçük oyunlarından ama anlamıyorlar.
onu görmeyenler gömleğini önden
görenler arkadan ilikliyor sadece ..
