başlarda hiçbir şey anlamamıştım leyla ile mecnun'dan. bir mahalle var saçma şeyler oluyor, mecnun var tenten'e benzeyen, iyi hoş. fakat neden devamlı izliyorum diye düşünmüştüm. cevabını da bulamamıştım. ancak şu an çok net bir şekilde anlıyorum neden izlemeden duramadığımı. türkiye ilk defa böyle adamlarla, böyle bir diziyle karşılaşıyordu. gitgide güzelleşiyordu sanki. yeni göndermeler, yeni karakterler, yeni şarkılar... hal böyle olunca içimi biterse naparım korkusu sarmaya başlamıştı. ancak bilmiyordum ki bitirilmesine 83 bölüm kadar vardı daha. neyse. 2011 yazı; gruplar kuruyoruz deli gibi, dizi tam gaz devam ediyor, ortam harika. 2.sezon başladığında iyice özdeşleşiyoruz diziyle. her pazartesi leyla ile mecnun'dan bir önceki dizinin bitmesini heyecanla bekliyoruz 22:30'a kadar. tt oluyoruz, bulduğumuz her deniz kenarında el sallıyoruz o gemiye. her duygusal sahnede bizleri ağlatabilen, her komik sahnede güldürebilen bir senaristimiz var. çok güzel her şey. 2.sezon tadından yenmiyor. sezon finalinde sevdiğimiz, sevmediğimiz karakterlerden diziye veda edenler oluyor. 3.sezonu heyecanla bekliyoruz. acaba nasıl olacak bölümler, ali atay hangi şarkıları yeni bir yorumla dinletecek bize. meraklıyız. 3.sezon başlıyor. ilk sezona yapılan göndermeler, tekrarlanan replikler hat safhada. ancak bir gariplik var. en basitinden mecnun'un saçları, görmeye alıştığımız gibi değil. leyla bizim leyla'mız değil. ama dizi bizim dizimiz diyerek izlemeye devam ediyoruz. gezi parkı olayları oluyor. dizinin oyuncuları yürüyüşlere katılıyor. bizce doğru bu yaptıkları. bazıları içinse yanlışmış, farkında bile değiliz. reytingler zaten düşük. dizinin her an bitebileceğini biliyoruz. ve bitiyor da. ne olup bittiğini anlamadan yayından kaldırılıyor final bile yaptırılmadan. yeniden başlar umudumuz var. belki ara verilmiştir şeklinde düşünenlerimiz var. ancak bu umut günden güne yok oluyor. olanları kavramaya başlıyoruz çünkü. yeni dizi, yeni proje istiyoruz onur ünlü'den. yapılıyor. ancak hiçbiri 15 bölümü geçmiyor. çünkü hiçbiri leyla ile mecnun değil. ben de özledim adında bir dizi yapılıyor. leyla ile mecnun'un 3 dakikalık finalini de orda izliyoruz. ciddi anlamda bir boşluğa düşüyoruz hepimiz finali izleyince. ve 2013'te düştüğümüz boşluktan hâlâ kurtulamıyoruz.
3 yıl geçti ancak inanıyoruz, o gemi bir gün gelecek.
