kastedilenin bir söz değil anlayış oldugu kampanya. karsısındaki insanla küfürsüz konusamayan bir millet haline geldik. "s*k kafalı"nın güzide sıfatlarımız arasında olması, karsımızdakinin "yakısıklı serefsiz" demesi üzerine koltuklarımızın kabarması nasıl bir halet-i ruhiyedir acaba. yazarlar eteklerindeki tası insanca sözcüklerle dökemiyor mu ki küfür serbest olsun deniyor? illa karsındaki insana hakaret mi etmek gerekir.
ayar verme diye tabir edilen küfürden beter cümleler vardır, onları kurabilmek zeka ister ondan yoksun kişi de küfür eder. ettiğimiz küfürün bize de edildiğini düşünüp öyle hareket etmek gerekir. su halde sen karsındaki insana hangi sıfatla hitab ediyorsan o sıfatı kabul etmişsin demektir. ona göre hareket etmek lazım. küfür etme ettirme.
