aslı küfr olan arapça kökenli sözcüktür. osmanlıca türkçe lügatta su sekilde yer almaktadır;
---alıntı---
* Örtmek mânâsınadır. Kalbe âit bir sıfattır. Hak dini inkâr edip, hakkı inkâr edene ve
gizleyene "kâfir" denilir. Kâfirliğin sıfatı küfürdür.
* Allaha inanmamak. Hakkı görmemek. imansızlık.
* Allaha (C.C.) yakışmıyan sıfatlar uydurmak. Müslümanlığa uymayan şeylere inanmak.
* Nankörlük, dinsizlik, günah, kaba ve ayıp söz.
---alıntı---
karsısındaki insana akıl ve mantık cercevsinde cevap vereyecek duruma gelen kişinin karsısındaki insanı küçük düşürmek için basvurdugu yol. sözlükte yasla olmamasına ragmen yasalmış gibi kullanılan sözcükler de diyebiliriz. (bkz: küfürsüz sözlük kampanyası)
