metro'da karsi karsiya oturmussunuzdur. pratikte hic bir esitsizligin gorunmez. ama o carsaflidir hem de en karasin, gozleri gibi. tam karsinizdadir bakmadan edemezsiniz, nasil bir düsünceye sahiptir ki, nasil bir ortam icinde yetismis ki kendi özgürlügünü teslim edebilmis diye düsünürsünüz. gözleriniz öylece dalmistir. birden onun gözleriyle bulusursunuz, gözünüzü kacirirsiniz, ama fark edersiniz ki o hala size bakmatadir, biraz sonra inecek ve köstebek hayatina devam edecektir, neden diye sormak gelir icinizden ama susarsiniz.
