eziyet falan değildir. her sene okulun açıldığı ilk gün sorgularsın. sonra bir bakarsın kardeşlerin yanında. cefalar çekersin aç kalırsın ama yalnız başına aç değilsindir. yanındakinin senden farkı yoktur. hayatının en güzel 4 yılını yaşatır insana. ne üniversite ne daha sonrasında bir daha o ortamı bulamayacağını bilmezsin. ütüyü birine kitlemek vatani görevindir. abilerden dayak yemek istemezsin ama gidip sataşırsın (sonra dayak *) 1 paket bisküviyi 8 kişi yersin. kız arkadaşından ayrıldığında seni teselli edecek onlarca kardeşin vardır. üst dönem olduğunda urni gelenlere anılarını anlatıp gülersin. ama mesun olduktan sonra asla pişman olmazsın...
