Bu kızlar neden böyle? Neden bir anda soğuk davranıyorlar sebep yokken? Neden eski sevgililerinden yediği kazıkları bize anlatıyolar? Ve neden 'Doğru kişi'yi arayıp, yanlış kişilerle evleniyorlar. Çok doldum be sözlük.
Sonuçta biz de insanız. Biz de enkazın altında kaldık. Ama enkazın altında kaldık diye binalara girmeye korkmadık. Neden böyle korkar bu kızlar, neden yanlış yapmaktan, yanlış yapılmasından korkarlar? Neden inanmayı istemezler karşı tarafa? Yine aynı kazığı yiyeceğini düşündüğü için mi? Niye bütün erkekleri sizler şerefsiz,adi vs. diye genellerler? Doğru ya, birisinin hayatına girmeyi beceremiyor. Girse bile o hayatın içine ediyor, neden? Çünkü biz adi,şerefsiz iki yüzlü insanlarmışız,hak ediyormuşuz. Tabi iftiralarının farkına varınca iş işten geçmiş oluyor. Ben onu bıraktığım yerde olabilir ama ben onun bıraktığı yerde olmuyorum.
Son olarak, neden düzgün bir insan karşınıza çıkınca egonuz kat be kat artıyor? Bunu çok merak ediyorum.
