sevdiğimi kıza aşık olan arkadaşıma kaptırdım, kaptırdım denmesede onunla olmasına izin verdim ama içimdeki hissi söndüremedim. bunu arkadaşıma söyleyemedim. kızda bana aşık olmuştu başta ama arkadaşım onunla ilgileniyo diye söyleyememişti. ikimizde duygularımızı antalamadığımız için düşmüştük bir boşluğa. bu adam benim en yakınımdı. en yakınıma bile anlatamadım ben bunu. hep üçümüzdük. onlar birbirine dokunurken sarılırken ben izliyordum. boş gözlerle boş bir kalple. elimden bir tek gecenin karanlığında ikisi kaybolurken ağlamak geliyordu. bütün gece eve giderken ağlıyordum. evde ise boş bir bitki gibiydim sessiz bir şekilde sadece hayatta kalıyordum duygum yoktu. ve ertesi gün yine üçümüzdük onlar gülüyordu ben ise ikisine bakmakla cezalandırılıyordum. bir düşünsenize gözleriniz sevdiğiniz ve en yakın arkadaşınızın sarılışına şahit oluyo ve siz orda sadece bakıyorsunuz o ikisi gülüyor eğleniyor siz ise ölüyorsunuz çürüyorsunuz ve bunu bilen kimse yok. kime anlatabilirsiniz ki. her gece aklınızda onun gözleri ve ö gözlerin içinde ki en yakın arkadaşınız. işte ben bununla yaşıyorum ve bunu kimseye anlatamıyorum. en yakın arkadaşıma bile.