insanda hasarlar bırakır. duygusal kimliğini kontrol altında tutamayan kişilerde daha çok rastlanır bu. tüm benliğiyle inanır çünkü, tüm ruhuyla bağlanır. bu sevgili değildir illa ki,bu herkes dir, her şey dir... ruhunu açtığı benliğini teslim ettiği, zamanın gizeminde bir sırrı kanıtlamaya çalışırken yarattığı şekillendirdiği bir inanıştır bu...
sonra rüzgarın yönünü hiç tahlil edemeden savrulur durur oradan oraya... hesapsız kitapsız bir şartlanma, varoluştur...
sonunda belki normalinde akan bu sıradan akış bir fırtınaya, sele dönüşür...çırpınır durur yara alır bu yalpalanmalarla... hep bir kırıklık kalır...aldanmıştır...
inanmak kolay olmamalı oysa... tam inanmaya başladığımız yerde çakılıp duruyoruz çokça...