Düşündükçe önce insanlara sonra kendine yabancılaşırsın.
Rutinlerini, hayallerini, planlarını sorgularsın.
Bir şeye ulaştığında aslında onun hedef olamayacak kadar basit bir şey olduğunu düşünmeye başlarsın. Olmasaydı nolurdu ki dersin.
Daha sonra markete inmeyi, inerken ayakkabını giymeyi sorgularsın aldığın cips paketini incelersin, ne ki bu dersin, ne gereği var?. Kasiyere parayı uzatırsın, onun yüzüne bakarsın, incelersin. Insan denen varlık bu mu dersin, parayı alırsın, onun ellerine kendi ellerine bakarsın. Insan diyorlar bize dersin. Acaba aklından ne geçiyor şu kızın, şu adamın, su teyzenin? Teyze yürümekte zorlanıyor görürsün, üzülürsün. Napabilirim dersin, üzülüyorum işte ne yapayım dersin. Bazen yardım eder bazen öylece bırakıp gidersin.
Ayna görüp kendini incelersin ilk defa görüyormuş gibi.
