perspektif kuramına tek ters düşen insandır. ne kadar yaklaşırsan karşındaki o kadar küçülür.
aklında hep idalardaki insan yer alır. aşık olduğun kişiyi de idandaki yansıma sanarsın. zaman geçtikce küçülür küçülür küçülür ve aşk anlamsızlaşır. bu sürecin uzunluğu ve kısalığı senin zakanla orantılıdır.
(bkz: yaşasın eflatun)
