Gördüm , yaşadım. Eşimle göz hastanesine gitmiştik. Doktor ona iki adet gözlük yazmıştı. Ertesi sabah , beni uyandırıp " şu gözlüklere bir bakayım , fiyat alayım. Kafama yatan bir şey varsa alır , gelirim " dedi. Gitti. On on beş dakika sonra kapı açıldı. Hafifçe doğruldum yatakta. Gelen eşimdi. Siyah , kalın çerçeveli bir gözlükle gelmişti. Yatağa çıkıp , dirseğinin üstüne doğru uzandı. " nasıl ?" Dedi. " hayret , güzel seçim. Gözlük takmazsın diye düşünüyordum. Çok yakışmış" dedim. Gülümsedi. Baya uzun uzun bakıp gülümsedi. Sonra da " sen uyu , daha erken. Ben ekmek alıp geleyim" dedi. Uzandım geri. Kapı açıldı bir kaç dakika sonra. Gelen eşimdi ve gözlük falan yoktu. " gözlüklerin nerde ?" Dedim. " ne gözlüğü, alamadım. Çok pahalı. Hazırlar da çirkindi " dedi. Olayı anlattım . " rüya görmüşsündür " dedi. Ertesi gece ise uyandığımda boynumu ve kollarımı hareket ettiremiyordum tam olarak. Tuvalete gitmek istemiştim ve kapıyı yan görüyordum ve ağlayarak , çığlık atarak eşimi kaldırdım. 6 ay boyunca teşhis koyamadılar bana. Çift taraflı pupil ödem vardı ve hiç bir hastalık yoktu. Gözlerim kanıyordu , nedenini bulamadılar. Zamanla iyileştim. Doktorlar yine şaşırdı. Herkes " nazar değdi sana " dedi. Ömrümde ilk kez büyüden bile kuşkulandım. En zor günlerimi yaşadım. Cerrahpaşa , çapa , ege üniversitesi ve bilimum araştırma hastanesi... şimdi uyumaya korkuyorum , bir gün yine öyle kalkacakmışım gibi geliyor.
Ayrıca hastalığım süresince bana yardımcı olan tıpçı arkadaş bile hoca önermeye başladı. Hocaya ömrümde hiç gitmedim. Allah 'a sığındım.
