Yaşanılan şeyler, yapılan şeyler yavaş yavaş akla gelmeye başlar. Sonra hatırladıkça üzülünür. Yavaş yavaş gözyaşları süzülür yanaklardan. Neden böyle oldu? denmeye başlanır. Sonra üzüntüye bir de sinir eklenir. Ne yapacağını şaşırırsın. Şarkı dinliyim dersin başlarsın dinlemeye ama en hareketli parça bile onu düşünmene engel olamaz. Böyle olmayacak dışarı çıkayım hava alayım dersin sokaktaki her kızı ona benzetirsin. Uyuyayım uyumak her şeye iyi gelir dersin tam dalarsın uykuna bu seferde rüyalarında seni bırakmaz. Hiç geçmez o saniyeler, dakikalar, saatler..
