din ve vicdan özgürlüğü deyip sonrasında dayatacak ölçüde taraflı bir şekilde bacak kadar çocukları etkilemeye çalışan insanların tavrından daha masum görünen bir istektir. ve öyle samanaltından su yürütür bir tavır da yoktur. açık açık istenmemekte ve neden de belirtilmektedir.
bu nasıl bir yüzsüzlük anlayamıyorum ben, anlayamayacağım da. herkesi ayırlım, erkek çocuklarının tahrik olmasından tırsalım, her çocuğun önüne türbalı bir rol model dikelim sonra din ve vicdan özgürlüğünden bahsedelim. hadi oradan! bırakın bu ayakları.
bir de düzgün eğitim meselesi var. her başı açığın düzgün eğitim veremediği gün gibi ortada evet, ama başı kapalı olanın verebileceğini sanmak da bir o kadar dangalakca. eğitim sistemini düzelteyim derken içine sıçmak böyle bir şey olsa gerek. sorunları çözüm şeklinize hayranım.
ayrıca başı açık ve başı kapalı sıfatları da toplumumuza kökten yerleşmiş bulunmakta, bunun için özellikle tebrik etmek istiyorum. geleceği hayal edin, ben kısaca kabus diyorum.
