13 yaşında kaybettim, 29 yaşındayım yeni yeni alışıyorum yokluğuna. Çocukken çok yaramaz bir çocukmuşum. Tüm mahalle illallah edermiş. Annemin gidişinden sonra ise sessiz sakin biri olmuşum. Gençliğim de öyle geçti. Hala da öyleyim. Yakın zamanda babamı kaybettim, nefret ederdim gerçi ondan ama bu kadar etkilemedi. Anne bambaşkaymış. Yeni anlıyorum. Zor bir şey mi, evet öyle. Ama hayat bir şekilde devam ediyor. Nasıl ediyor bilmiyorum ama ediyor 16 yıldır.
