belli bir bakış açısına, dünya görüşüne sahip oldukları için; bir doktrini özümsedikleri için ve derli toplu düşündükleri için belli kavramları dilinden düşürmemesi gereken sosyalistlerin gayet doğal eyleminin sonucu olan sözlerdir. evet emek derler, evet sermaye derler, evet sınıflardan bahsederler ve tabi ki devrim derler. zira sosyalistler tarihin sınıf savaşlarından müteşekkil olduğunu düşünürler ve bu savaşta sermaye sınıfına karşı emekçi sınıfların yanında yer almalıdırlar, nihayi hedefleri de burjuva iktidarını alaşağı ederek işçi sınıfı iktidarını ortaya çıkaracak bir devrim yapmaktır. şimdi adamlar böyle düşünürken ne desinler mahmut mu desinler? e tabi siyaseti pomat alemdar'dan, düşünce tarihini memati'den ve felsefeyi bir diğer tırt karakterden öğrenmeye çalışan insanlar sürekli yeni ve çelişik sözler ederken, sosyalistlerin tutarlığına da kıl olacaklardır, doğaldır. di mi lan fevzi?