sene 2010, abmarac kişisi ülkenin güney kesimlerinde vatani borcunu ödüyor. gün 24 saat, 6'sı nöbet, 6'sı uyku, 1'i içtima, hadi 1'i de olsun yemek; etti mi dohuzzz! etmedi tabi, 14 etti. geriye kalan zamanlarda ipe ipe diğer askerlere katılmak durumundasın. kışla dediğim yer cezaevi -bildiğin cezaevi-, çarşısı pazarı olmadan altı ay geçirmeye mahkumsun.
şimdi bu günden kalan 10 saat içerisinde görev vs çıkmazsa -ki çıkan her göreve koşa koşa giderdim, o zamandan beridir tahammülsüzmüşüm- bir alay apaçiyle muhattap olmak zorundasın. göze batmadan takılabileceğin tek yer derme çatma gazino, onda da günde 24 saat karadeniz, mavi karadeniz, turuncu karadeniz, sıçtımlaciverdi karadeniz gibi bilimum renkli karadeniz kanallarında absürd ötesi arabeske ve laylaylom galiba sana göre sevmeler dinlerken efkarlanıp ağlayan bireye - evet birey- katlanmak durumundasın.
bu döngüden tek kurtulma şansın perşembe akşamı kurtlar vadisi, hafta içi her akşam 17:00 - 20:00 arası akasya durağı.
şimdi elini vicdanına koyup da söyle, bu hayat geçip de gider mi böyle; sen olmaz sevmez misin bu diziyi? ıstırırım bile.
