mutlu son tanımı esasen yanlış bir tanımdır. mutlu bir son olamaz. en basit örneği, mutlu son olarak niteledirdiğimiz filmlerde evlilik mutlu yuva kuran çiftlerle biten yeşilçamı değişmez hikayesini verebiliriz. ancak bu bir son değildir. bu insanlar evlenmişlerdir mutlulukla. ancak bunların evllilik hayatları hangi doğru yada eğri üzerinde ilerleyecektir bilemeyiz. bu insanlar birbirlerini üç gün önce tanımadılar mı. sonra bunların uyuşmayan sosyal sınıfları olmadı mı? pekii bu kadar uçtaki insanlar nasıl oldu da bir anda iki parçalı bir yap boz misali mükemmel füzyonu sağladılar. (konu nereye gidiyo bilmiyorum). nitekim mutlu bir son olamaz. bir son için muhakkak, mutlak bir ayrılık gerekmektedir. aksi takdirde var olan durumu hiç bir şekilde son diye tanımlayamayız.
