Intihar etmeyi deneyen varsa bilir son anda hayatta kalma içgüdüsü her zaman daha ağır basar. Tabi burda kaynak götüm yani benim kendi düşüncem bu yönde. Öte yandan ölmekten yana bi korkum yok. Hayatta bi hedef, ideal ya da hayal sahibi değilim. Yaşadığım onca şeyi normal bir insan 50 senede yaşayamaz gerçi normal bi insan hiç yaşamaz amk, ne boklar yedik. Neyse işte doydum yani ben ama yine de belli olmayabilir, büyük konuşmayak. Hata payı bırakalım...
