üniversite 2. sınıf
ders: üretim yöntemleri
mağdur: impayatoy
ezberci eğitimin doruklarındaki üniversite itü'de bir sınav günü. kitaptaki yüzlerce sayfanın ezberlenmesinin tembihlendiği sınavın hemen öncesinde, impayatoy inci gibi yazdığı 18 sayfalık kopyasıyla, küçük dağları ben yarattım edasındadır. amfinin en arkalarında bir sıraya oturur. sınavda gözetmen tek bir hoca vardır ve tek gözü görmemektedir. impayatoy hoca için üzülürken kendisi için sevinmektedir. sınıfın bütün ineklerine "he he he salaklar" dermiş gibi bakmaktadır olacaklardan habersiz. sorular o kadar ezbere dayalı o kadar gereksizdir ki, mantıklı olmak doğru cevabı vermeye yetmemektedir. impayatoy sınav kağıdının hemen altındaki 18 parça a4 harita metod sayfasına yazılmış tomara hafiften göz gezdirmeye başlar. ancak allahın belası sorunun cevabını bir türlü bulamayıp stres yapmaya başlar, nitekim kağıtların da düzeni bozulur ve bülent ersoy yelpazesi gibi iki boyutlu bir merdiven oluşturur. arkadaki hareketlenmeyi ve hışırtıları duyan hoca, ister istemez işkillenir ve olay yerine doğru hareketlenir. impayatoy, şimdi bu sorular yetmiyormuş gibi, kendisini başka bir matematik sorusunun içinde bulur. hocanın gelme hızı / kağıtları ortadan kaldırma hızının 1'den büyük olup olmayacağını düşünmektedir, bir yandan da derisinin bütün gözenekleri açılmış, dışarıdaki kışa inat, resmen terlemektedir. hoca amfinin merdivenlerini yavaş, dikkatli ve kararlı adımlarla çıkarken, impayatoy hesap kitabı bırakıp "banane benim oyuncağım vermem" tribiyle kağıtların üzerine kapanır. bu esnada, alından süzülen bir kaç damla ter sınav kağıdının üzerine düşmüş, ebru sanatının en güzel örneklerinden birini icra etmektedir. hoca uzaklara bakarak, karizmatik bir edayla "kaldır onları !" der. şimdi bilmemekten gelmek herhalde en kötüsüdür, "neden bahsettiğinizi katiyyen anlamıyorum" demek gelecek yıl da aynı sırada oturmak anlamına gelebilir. impayatoy kuyruğunu kıstırıp kopya kağıtlarını ortadan kaldırırken bir yandan da biraz önce kopya vermeyen ve hemen önünde oturan kızın saçını çekip, kafa derisini sündürmemek için kendini zor tutmaktadır. sınıftaki kişilerin zaman zaman bakıp pis sırıtmalarına içten gelen, duyulmayan küfürlerle yanıt verir, bir yandan da işaret parmağını da boğaz hizasından geçirerek "bittim oğlum sen" demektedir aklısıra. 2 yıl gibi gelen 2 saat geçtikten sonra impayatoy olay yerinden koşarak uzaklaşır. bu arada sınıftaki erkek arkadaşlarının yanından geçerken ellerini yumak yapıp, impayatoy un billurlarına doğru yönlendirip " muuu muuu" yapmaları herhangi bir reflekse neden olmaz, bitkisel hayat dedikleri bu olsa gerektir.
