birden anlam aramaya başladım. bir çok kez insanlardan koparak kendi aklımca düşünmeye başladım, elime bir sonuç geçsinde illa memnun olmam gerek değildi. sadece "artık burada durayım, burdan sonrası fazla" demek istedim. hiç bir sonuç bulamadım, gayede. ama hep de bir gerçek karşıma belirmeye başladı. müthiş huzursuz oldum, oysa tabiat kadar gerçekmiş;
her şeyler, her şeyler, her şeyler yok olup gidecekler. masallarda ki öbür dünyalar hiç yoklar.
