çektiğiniz acılar, sıkıntılar, doğuştan sahip olmadığınız ve ilerde de sahip olamayacağınız şeylerden yakınmayı bırakın artık.
''zaman kimse için durup beklemez.'' bu sözü, yaşam felsefeniz yapın. ve şu s.ktiğim dünyasında kendinize ıstırap çektirmeyi bırakın. insanlar yakınlarını kaybediyor, insanlar bazı derslerden sınıfta kalıyor, insanların sevgilileri yok, insanlar dünyanın adaletsiz olduğunu düşünüyor, insanlar yiyecek ekmek bulamıyor, insanlar kötü, insanlar çıkarcı...
bunlar hayatın gerçekleri kardeşim. kimse istediği hayatı yaşamıyor. herkesin sorunları var. ha, eğer ben daha fazla acı çekmek istemiyorum, buna dayanamıyorum diyorsan, intihar et. gerçekten, bütün samimiyetimle söylüyorum. sürekli insanlara kendimi kötü hissediyorum, annem öldü, param yok, kanser olmuşum vs. yakınmayı bırak. intihar et ve kurtul. çünkü insanlar bencil, kimse senin neler yaşadığını umursamaz aslında.
ya da cesur ol. delikanlı ol lan biraz!
bu dünyanın ne kadar orospu olduğunu bil ve kendin için değil diğer insanlar için yaşa. senin annen öldü, derslerin kötüydü, sevgilin yoktu, paran yoktu, insanlar sana ihanet etti, seni dövdüler, kırdılar, incittiler... ama sen bunların farkındasın. sen dünyanın böyle orospu bir yer olduğunun, gerçeklerin farkındasın. işte bu yüzden kendi çıkarlarını siktir edip, başka insanlar için yaşa. senin yaşadıklarını bir başkası yaşamasın diye.
uykusuz gecelere, yaşanmamış sevdalara, parasızlığa, ihanete uğramaya, ağlamaya, elinde kahve sigarayla ölümü beklemeye alış. yoksa bu dünyada ölene kadar kendini işe yaramaz ve asalak bir canlıymış gibi hissedersin.
özet: bugün öğrendiğim şey, diğer insanların iyiliği için hak etseler de etmeseler de, kendini harca.
